Pracownia Geozagrożeń skupia międzynarodowe i interdyscyplinarne grono naukowców, zajmujących się głównie badaniami procesów geologicznych i ich zapisem w osadach i skałach oraz wykorzystujących tą wiedzę dla redukcji geozagrożeń. Pracownia powstała w ramach Instytutu Geologii UAM w styczniu 2020 roku. Aktualnie w skład zespołu pracowni wchodzi 5 pracowników samodzielnych (prof. UAM Witold Szczuciński – kierownik, prof. Andrzej Muszyński, prof. UAM Anna Pieńkowski, prof. UAM Marcin Słowik, prof. Karl Stattegger), 3 adiunktów (dr Robert Jagodziński, dr Krzysztof Pleskot, dr Beata Sternal), 4 doktorantów (Aleksander Dominiczak, Bartosz Pieterek, Aleksandra Sierzputowska, Monika Szokaluk) oraz kilkoro studentów zatrudnionych w projektach badawczych.
    Realizowane badania dotyczą głównie szeroko rozumianych geozagrożeń (np. sztormów, tsunami, osuwisk, powodzi, impaktów meteorytowych, trzęsień ziemi, zmian klimatu i erupcji wulkanicznych) – ich przyczyn, przebiegu, zapisu geologicznego i skutków. Badania takie wymagają wykorzystania wielu metod, w szczególności: sedymentologicznych, geochemicznych (w tym datowania i radiochemia), mineralogicznych, geomorfologicznych, mikropaleontologicznych czy nawet genetycznych (kopalne DNA).                                                                          Badania prowadzone są na całym świecie – od najbliższego sąsiedztwa Instytutu Geologii: kraterów meteorytowych na Morasku, przez badania jednego z najgłębszych rowów oceanicznych (Rowu Japońskiego na Pacyfiku), po studia nad kraterami i wulkanami na Marsie. Zespół pracowni prowadzi badania w rejonach polarnych i na morzach – we fiordach i na wybrzeżach dalekiej północy (Grenlandia, Spitsbergen, Labrador) jak i na południu (Antarktyka, Georgia Południowa). Wśród kluczowych obszarów badań są również wybrzeża Brazylii, Wietnamu, Tajlandii, Japonii, Portugalii i Polski jak i przylegające morza. Wiele badań nawiązuje do największych katastrof naturalnych, np. trzęsienia ziemi i tsunami w 2004 roku na Oceanie Indyjskim oraz w 2011 roku w Japonii, czy powodzi na Warcie i Wiśle w 2010.
    W pracowni jest aktualnie realizowanych 6 grantów badawczych finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki. Dotyczą one identyfikacji osadów sztormowych i tsunami (TSUNASTORM), historii katastrofalnych sztormów na Bałtyku (CATFLOOD) wpływu huraganów i tsunami na rozwój ekosystemów, rekonstrukcji zmian klimatu w osadach fiordów antarktycznych (CHARME), ewolucji koryt rzecznych, migracji pierwiastków chalkofilnych w obrębie górnego płaszcza, oraz procesów wulkanicznych na Marsie.                           W ramach pracowni funkcjonuje również nowoczesne laboratorium spektrometrii gamma pozwalające na określenie wieku i tempa przyrostu osadów morskich, jeziornych i torfowych w ciągu ostatniego stulecia.